دما و رطوبت می تواند به طور قابل توجهی بر استحکام چسبندگی چسبهای مختلف مورد استفاده تأثیر بگذارد کاغذ روکش شده با چسب خود بشر در اینجا نحوه تأثیر این عوامل محیطی بر روند چسبندگی و عملکرد کلی آمده است:
1. تأثیر دما بر مقاومت چسبندگی
درجه حرارت بالا:
نرم شدن چسب ها: در دمای بالا ، چسب ها می توانند نرم شوند که ممکن است توانایی آنها را در پیوند موثر به کاغذ پوشیده از ریخته گری کاهش دهد. این امر به ویژه در مورد چسب های مبتنی بر لاستیک و گرم ، که حساس به دما هستند ، صادق است. نرم شدن می تواند باعث چسبندگی چسب شود و توانایی خود را در ایجاد پیوند قوی از دست بدهد ، به خصوص در برنامه های در معرض گرمای زیاد.
چسب های اکریلیک: چسب های اکریلیک تمایل دارند که در مقایسه با چسب های مبتنی بر لاستیکی یا گرم ، قدرت چسبندگی خود را بهتر در دماهای بالاتر حفظ کنند. با این حال ، اگر دما بیش از آستانه مقاومت در برابر حرارت چسب باشد ، حتی آکریلیک ها نیز می توانند شروع به تخریب کنند و منجر به از بین رفتن استحکام پیوند و خرابی احتمالی پیوند چسب شوند.
انبساط حرارتی: هر دو چسب و کاغذ روکش شده می توانند در هنگام قرار گرفتن در معرض گرما با سرعت های مختلف گسترش یابد. این گسترش دیفرانسیل می تواند پیوند را تحت تأثیر قرار دهد ، به طور بالقوه چسبندگی را تضعیف می کند ، به خصوص در قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در دمای بالا.
درجه حرارت پایین:
شکنندگی و چسبندگی کاهش یافته: در دماهای پایین ، بسیاری از چسب ها ، به ویژه چسب های مبتنی بر لاستیک ، شکننده تر می شوند و از دست می دهند. این می تواند باعث شود که آنها از بین بردن قدرت چسبندگی ، به ویژه در محیط های سرد ، پوست را از بین ببرند.
چسب های اکریلیک: چسب های اکریلیک به طور معمول در دمای سردتر نسبت به چسب های مبتنی بر لاستیک عملکرد بهتری دارند. با این حال ، سرماخوردگی هنوز هم می تواند باعث کاهش و انعطاف پذیری آنها شود و بر چسبندگی طولانی مدت تأثیر بگذارد.
برنامه های آب و هوای سرد: برای کاربردهای موجود در محیط های سرد ، چسب هایی که انعطاف پذیری و چسبندگی را در دماهای پایین مانند PSA های تخصصی مقاوم در برابر سرما یا اکریلیک حفظ می کنند ، اغلب برای اطمینان از یکپارچگی پیوند استفاده می شوند.
2. تأثیر رطوبت بر قدرت چسبندگی
رطوبت بالا:
جذب رطوبت: رطوبت بالا می تواند منجر به جذب رطوبت توسط چسب و کاغذ پوشیده شده شود. این ممکن است پیوند چسب را تضعیف کند ، به خصوص اگر چسب حساس به آب باشد یا کاغذ روکش شده دارای سطح متخلخل باشد. چسب های مبتنی بر لاستیک به طور کلی نسبت به آکریلیک ها ، که مقاومت در برابر آب دارند ، در معرض آسیب رطوبت هستند.
کاهش کمبود: رطوبت در محیط می تواند باعث کاهش چسبندگی برخی از چسب ها شود و باعث می شود آنها در اتصال به کاغذهای پوشیده از بازیگران کمتر مؤثر باشند. این به ویژه برای PSA ها مشکل ساز است ، که برای ایجاد یک پیوند قوی به تماس سطح متکی هستند.
تأثیر بر روی کاغذ: رطوبت همچنین می تواند بر خصوصیات سطح کاغذ پوشش داده شده تأثیر بگذارد. این کاغذ ممکن است رطوبت را جذب کند و باعث تورم آن یا صاف شدن کمتری شود ، که می تواند توانایی چسب در چسبیدن به شدت را کاهش دهد.
رطوبت کم:
افزایش چسبندگی: در محیط های کم خون ، چسب ها تمایل به عملکرد بهتر دارند زیرا خطر تداخل رطوبت کمتری وجود دارد. با این حال ، برخی از چسب ها ، به ویژه آنهایی که دارای حساسیت رطوبت بالایی هستند ، می توانند بیش از حد خشک شوند و در صورت طولانی بودن در معرض شرایط کم بودن ، توانایی پیوند خود را از دست می دهند.
پتانسیل ساخت استاتیک: در محیط های خشک ، برق استاتیک می تواند روی سطح کاغذ بماند ، به خصوص اگر به درستی درمان نشود. این می تواند در فرآیند کاربرد چسب تداخل داشته باشد ، و منجر به چسبندگی متناقض یا پیوند زودرس قبل از استفاده صحیح از چسب شود.
3. پاسخ های چسبنده خاص به دما و رطوبت
چسب های مبتنی بر اکریلیک:
دما: چسب های اکریلیک نسبت به یک محدوده دمای گسترده پایدارتر هستند و این باعث می شود آنها برای محیط هایی با دمای نوسان مناسب باشند. آنها استحکام چسبندگی خود را بهتر از چسب های مبتنی بر لاستیک در هر دو شرایط دمای بالا و پایین حفظ می کنند.
رطوبت: چسب های اکریلیک به دلیل مقاومت در برابر رطوبت ، به طور کلی در محیط های مرطوب عملکرد خوبی دارند. آنها حتی در شرایطی که چسب های مبتنی بر لاستیک ممکن است از بین بروند ، پیوندهای قوی و طولانی مدت تشکیل می دهند.
چسب های مبتنی بر لاستیک:
دما: چسب های مبتنی بر لاستیک می توانند در گرمای شدید و سرماخوردگی از دست بدهند و باعث می شود آنها در محیط هایی با دمای نوسان قابل اعتماد تر باشند. آنها اغلب در برنامه هایی که به ثبات دمای متوسط مورد نیاز است استفاده می شود.
رطوبت: چسب های مبتنی بر لاستیک می توانند نسبت به رطوبت حساس باشند ، که می تواند باعث شود که آنها در محیط های رطوبت بالا خصوصیات چسب خود را از دست دهند. در چنین مواردی ، چسب های اکریلیک یا چسب های مبتنی بر سیلیکون اغلب به عنوان گزینه های دیگر استفاده می شوند.
چسب های مبتنی بر سیلیکون:
دما: چسب های سیلیکون در هر دو درجه حرارت بالا و پایین بسیار مقاوم هستند و آنها را برای شرایط شدید ایده آل می کند. آنها بدون از بین رفتن قابل توجه استحکام چسبندگی ، تحت گرما یا سرماخوردگی به خوبی عمل می کنند.
رطوبت: چسب های سیلیکون نیز در برابر رطوبت بسیار مقاوم هستند و همین امر باعث می شود آنها برای کاربردهایی که در معرض رطوبت یا رطوبت زیاد قرار دارند ، مانند برچسب هایی که در محیط های فضای باز یا صنعتی استفاده می شوند ، ایده آل شود.
4. تأثیر دما و رطوبت بر عملکرد چسبندگی طولانی مدت
دوچرخه سواری دما: هنگامی که یک برچسب خود چسب در معرض دوچرخه سواری دما مکرر قرار می گیرد (به عنوان مثال ، حرکت بین محیط های سرد و گرم) ، چسب می تواند دچار استرس شود و توانایی پیوند طولانی مدت خود را از دست بدهد. چسب ممکن است با تغییرات دما گسترش یابد یا منقبض شود و منجر به ترک یا لایه لایه شدن با گذشت زمان شود.
خرابی پیوند ناشی از رطوبت: در محیط هایی با رطوبت بالا یا جایی که چسب در معرض آب یا تراکم قرار دارد ، رطوبت می تواند پیوند را تضعیف کند. با گذشت زمان ، رطوبت می تواند ساختار شیمیایی چسب را تجزیه کند و منجر به از بین رفتن چسبندگی یا لایه برداری از سطح شود .3
